Olifanten en muizen: grijs of kleurig?

Mijn oma vertelde ons als kind vaak het verhaal van de olifant, die natuurlijk al direct door had, dat ze iets lekkers voor hem had meegenomen: ze hield een tros bananen op haar rug. Jumbo had haar dan ook onmiddellijk met zijn slurf gepakt en keurig netjes onder zijn voorpoot gelegd. Daar lag ze dan, met het eelt van die voorpoot over haar neus schurend… Hoe ze er weer onder uit is gekomen, weet ik niet meer. Feit is, dat ze me dit vele malen in levende lijve heeft mogen vertellen en dat we er elke keer weer van genoten. Olifanten zijn grijs. Dat is een pleonasme: het is immers de enige kleur waarmee deze indrukwekkende dieren getooid zijn. En er zijn ook maar twee soorten olifanten: de Indiase en de Afrikaanse olifant. Ondanks dat mijn oma spannende verhalen kon vertellen over de olifant in Nederlands Indië, was het me al snel duidelijk dat eigenlijk alleen het hoge IQ van deze dieren mij erg aansprak. Ook de grootte van deze prachtige dieren maakte altijd al indruk. Hoewel ze hard kunnen rennen en veel inhoud hebben, hebben ze heel veel eten en drinken nodig per dag. En ze zijn ook nogal log. Als student had ik muizen. Natuurlijk waren wij als rechtgeaard studentenhuis aan de Maliebaan in Utrecht in het trotse bezit van huismuizen. Saaie grijze dus. Verder had ik witte, bruine, zwarte en bonte in een kooitje. Verder waren er ook muizen van hout, metaal, klei, glas, porcelein en aardewerk; natuurlijk in alle kleuren van de regenboog. Er zaten echte karaktertjes bij! De ene muis was de andere niet, zullen we maar zeggen. Samenwerking in de kooi bleek meer dan eens noodzaak: op die manier had iedere muis steeds voldoende voer ter beschikking. Soms troffen we ergens in of bij huis een dode muis aan, die door de kat van de buren was gepakt. Tsja, die had zich dus niet goed laten informeren door zijn collega’s. En meestal was dat dan ook een ‘gewone’ grijze huismuis. Advocatenkantoren lijken op olifanten en muizen. De olifanten maken natuurlijk indruk met hun rijzige gestalten, maar zijn niet altijd even wendbaar en blijken veel overhead en hoge uurtarieven in rekening te moeten brengen. Bovendien kan het risicovol zijn om deze dieren te benaderen, zo weet ik uit de verhalen van mijn oma. Muizen daarentegen zijn er in vele soorten en maten, zijn vaak wendbaarder en gemakkelijker te benaderen. Doordat ze zelf grotere risico’s lopen, werken ze vaak samen met anderen; daardoor is het risico van te weinig inhoud in het algemeen niet aan de orde en is een klein kantoor inhoudelijk van hetzelfde kaliber als van de olifanten, zeker als je de gespecialiseerde kantoren neemt. Mijn kantoor is als een speciale muizensoort: ik heb een kleine niche, waar ik me in voel als een vis in het water. Het is heerlijk om me steeds te mogen verdiepen in specifieke bestuursrechtelijke problemen, en daar dan ook nog ondernemers mee te kunnen helpen. De bedrijfsvoering van zo’n bedrijf in problemen kan op die manier dan weer dóór. En dat in direct contact met het bedrijf, zonder teveel overheadkosten en met behoud van kwaliteit. Overleven en doorgaan vormen immers mijn eerste levensbehoeften. Waarvoor kies jij? De logge grijze olifant of de wendbare kleurige muis?